Sakrament Pokuty i Pojednania

      SAKRAMENT POKUTY I POJEDNANIA

                                                                                                                 

 Ci, którzy przystępują do sakramentu pokuty, otrzymują od miłosierdzia Bożego przebaczenie zniewagi wyrządzonej Bogu i równocześnie dostępują pojednania z Kościołem, któremu grzesząc, zadali ranę, a który przyczynia się do ich nawrócenia miłością, przykładem i modlitwą [KKK 1422]                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                  

     Spowiedź święta – jest szczególnym sakramentem Miłosierdzia Bożego – sakramentem nawrócenia, pokuty, przebaczenia i pojednania. Człowiek wierzący korzysta z dobrodziejstwa sakramentu pojednania godnie i możliwie często, a bezzwłocznie w przypadku popełnienia grzechów. W sakramencie tym doświadczamy radości jako owocu spotkania z Bogiem. Jednak wiele zależy ode mnie samego i od mojej dyspozycji, czyli odpowiedniego przygotowania do odbycia spowiedzi św. i mojego podejścia do sakramentu pojednania i pokuty.                                                                                     

Warunki dobrej spowiedzi św.:

 1. Rachunek sumienia – byłoby dobrze, abyśmy przynajmniej na dzień przed spowiedzią pomodlili się, prosząc Ducha Świętego: o światło do poznania własnych grzechów i odkrycia głębi miłosierdzia Bożego; o pokorę i odwagę; o gotowość przyjęcia prawdy o sobie i wyznania jej z żalem – nawet, jeśli okaże się ona trudna. Do dobrego rachunku sumienia (przypomnienia sobie wszystkich grzechów od ostatniej spowiedzi) potrzebne jest światło Ducha Św. Możemy się posłużyć rachunkiem sumienia z książeczki do nabożeństwa, ale ważne jest, aby była to książeczka dostosowana do mojego wieku i sytuacji, w jakiej się znajduję.

 2. Prośba do Boga o dobrego spowiednika – chodzi o modlitwę za kapłana, przed którym wyznamy swoje grzechy, aby był dobrym narzędziem Bożego działania.

♦ 3. Żal za grzechy – jest on ostatecznym uznaniem swojej winy, a jednocześnie wyrażeniem ufności w miłosierdzie Boże. Można go określić jako wewnętrzne rozdarcie i ból z powodu zranienia Boga – Najlepszego Ojca. Bóg bez żalu nie odpuszcza żadnego grzechu. W liturgii sakramentu pojednania znajdujemy wskazanie, iż żal można wyrazić słowami: Boże, bądź miłościw mnie, grzesznemu.

 4. Postanowienie poprawy – chodzi o postanowienie unikania wszystkich grzechów, zwłaszcza ciężkich oraz sposobności do grzechu. Postanowienie to dotyczy także naprawy wyrządzonego zła.

 5. Szczera spowiedź – chodzi o wyznanie wszystkich zapamiętanych od ostatniej spowiedzi grzechów przed kapłanem; nie wolno zataić żadnego grzechu, bo Boga nigdy nie okłamię. Zatajenie choćby jednego grzechu – powoduje, że spowiedź św. jest nieważna.

  6. Zadośćuczynienie – chodzi o wypełnienie zadanej przez kapłana pokuty i naprawienie wszystkich szkód (w miarę możliwości) wyrządzonych przez grzech (np. przeproszenie osoby, którą oczerniliśmy, odwołanie kłamstwa, które o niej powiedzieliśmy, pojednanie się z tymi, z którymi żyliśmy w niezgodzie, zwrócenie skradzionej rzeczy). Bez zadośćuczynienia sakrament spowiedzi św. pozostanie bezowocny. 

Modlitwa przed spowiedzią:

      Panie Jezu, chce Ci wyznać z całą szczerością wszystkie moje grzechy. Dlatego proszę Cię, daj mi Twego Ducha, aby oświecił moje serce i rozum, abym przypomniał sobie wszystko zło, jakiego się dopuściłem od ostatniej spowiedzi św. w moich słowach, myślach, uczynkach i zaniedbaniach. Amen.

Modlitwy po spowiedzi       

                                                                                                                                                                                      

    Panie Boże, który odnowiłeś nas na podobieństwo swojego Syna, spraw, abyśmy doznawszy miłosierdzia świadczyli wśród świata o Twojej miłości. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen. Przyrzekam, mój Jezu, że uczynię wszystko, bym Cię nie zasmucał grzechami. Duchu Święty, dopomóż mi, bym zachował czystą duszę i unikał grzechu. Amen.

   Dziękuję Ci, Panie Jezu Chryste, za łaskę pojednania z Tobą. Daj mi jeszcze odwagę i moc, bym umiał przeprosić, naprawić i zadośćuczynić moim bliskim to wszystko, czym ich skrzywdziłem. Amen.

    Dzięki Ci, Jezu, za odpuszczenie moich grzechów Ty wiesz że pomimo moich upadków kocham Cię i chcę być z Tobą.

    Dziękuję Ci za łaskę sakramentalną, która mnie umacnia do walki z grzechem. Amen.                                                                                                             

 

Sakrament pokuty i pojednania sprawowany jest w naszej Parafii codziennie – podczas wszystkich Mszy św. oraz w czasie rekolekcji adwentowych i wielkopostnych – w wyznaczonym czasie.

Formy aktu pokutnego i spowiedź powszechna we Mszy św. – nie są w stanie zastąpić spowiedzi indywidualnej-sakramentalnej!!!

      Ojciec Święty Franciszek podczas audiencji generalnej w Watykanie, 3 stycznia 2018 r., omawiał formułę aktu pokutnego w ramach spowiedzi powszechnej podczas Mszy św. Formuły aktu pokutnego sprzyjają postawie, dzięki której możemy przygotować się na godne sprawowanie świętych tajemnic podczas Eucharystii, czyli poprzez uznanie naszych grzechów przed Bogiem i braćmi.

      Warto podkreślić, że wyznajemy zarówno Bogu jak i braciom, iż jesteśmy grzesznikami. To pomaga nam zrozumieć wymiar grzechu, który oddzielając nas od Boga, oddziela nas także od naszych braci i na odwrót. Grzech zawsze oddziela, zrywa więź z Bogiem i zrywa więź z braćmi, relacje w rodzinie, w społeczeństwie, we wspólnocie. Grzech zawsze rozdziela, oddziela, dzieli.

      Dlatego na początku Mszy świętej wspólnie dokonujemy aktu pokutnego poprzez formułę spowiedzi powszechnej, wypowiadanej w pierwszej osobie liczby pojedynczej. Każdy wyznaje Bogu i braciom, że bardzo zgrzeszyłem myślą, mową, uczynkiem i zaniedbaniem. Tak, nawet zaniedbaniem, a mianowicie zaniedbaniem czynienia dobra, którego mogłem dokonać. Często dobrze się czujemy, ponieważ, jak mówimy – „nikogo nie skrzywdziłem”. W istocie nie wystarcza nie czynić bliźniemu nic złego, ale trzeba postanowić czynić dobro, wykorzystując okazje, aby dać dobre świadectwo, że jesteśmy uczniami Jezusa.

      Jednocześnie Ojciec Święty podkreślił, że absolucja kapłana, który na początku Mszy św. wzywa Boga, by zmiłował się nad nami i odpuściwszy nam grzechy doprowadził nas do życia wiecznegonie posiada skuteczności Sakramentu Pokuty i Pojednania!!! Dla odpuszczenia grzechów – konieczna jest bowiem spowiedź indywidualna i rozgrzeszenie sakramentalne – zaznaczył papież Franciszek.

      A zatem powtórzymy: akt pokutny poprzez formułę spowiedzi powszechnej, dokonywany podczas Mszy św., pomaga nam jedynie na uświadomienie sobie własnej grzeszności oraz służy on temu, abyśmy otworzyli serca podczas Eucharystii, by błagać Boga o miłosierdzie. Jednak nie jest on  w stanie zastąpić spowiedzi indywidualnej w ramach Sakramentu Pokuty i Pojednania!!!

Autor: Red. ParafiaKlwow.pl

 

Na temat Sakramentu Pokuty – Pojednania przeczytaj więcej w:

                                                                                                                                                                                                    https://liturgia.wiara.pl/Sakramenty/Pokuta_i_Pojednanie

http://www.teologia.pl/m_k/zag06-4b.htm

 

TAJEMNICA SPOWIEDZI ŚWIĘTEJ

Catalina Rivas jest mieszkanką boliwijskiego miasta Cochabamba. Ukończyła jedynie szkołę podstawową, dlatego kiedy zaczęła spisywać teksty o Męce Pana Jezusa, o Eucharystii, o Niebie wzbudziła wielkie zdumienie. Catalina przyznała, że słyszy głos Pana Jezusa i spisuje jedynie to, co od Niego słyszy. Zachęcamy do zapoznania się z opisem niezwykłych przeżyć Cataliny dotyczących Sakramentu Pojednania [czytaj więcej…