OBSZARY PRACY NAD SOBĄ W WIELKIM POŚCIE
OBSZARY PRACY NAD SOBĄ W WIELKIM POŚCIE
Duchowy rozwój człowieka, jako wyznawcy Chrystusa, dokonuje się poprzez zaangażowanie się w pracę nad sobą w takich trzech segmentach-kierunkach:
- Kierunek-segment w górę [jego symbolem jest belka pionowa w krzyżu] – wiąże się z naszą relacją z Jezusem. Chodzi o nasze zaangażowanie się w modlitwę, lekturę Pisma Świętego, uczestnictwo w Eucharystii, rekolekcjach wielkopostnych, o stały wysiłek powstawania z grzechu oraz trwanie w bliskości naszego Pana.
- Kierunek-segment do środka [jego symbolem jest obraz ludzkiego serca, czyli jego stan i kondycja]. W Piśmie Świętym serce jest miejscem, w którym toczy się walka – jak określa to św. Paweł między „dawnym” a „nowym” człowiekiem (Ef 4.22-24). To właśnie w sercu mówimy „tak” nowemu człowiekowi w nas, nabywając takich cnót, jak miłość, dobroć, troskliwość, przebaczenie i współczucie, a także mówimy „nie” grzesznym przyzwyczajeniom, jak wybuchy złości, uleganie złym humorom, pielęgnowanie nienawiści i urazów czy nieuczciwości względem innych.
- Kierunek-segment na zewnątrz [jego symbolem jest belka pozioma w krzyżu] – dotyczy naszej troski o świat wokół nas, czyli naszych relacji z bliskimi i przyjaciółmi, a także naszego stosunku do ubogich, cierpiących i będących w potrzebie. Obejmuje on również ewangelizację i dawanie świadectwa o Jezusie wobec innych.
Oczywiście, te trzy kierunki-segmenty pracy nad sobą powinny być obecne w życiu katolika nie tylko w Wielkim Poście, ale w całym roku. Poza tym w praktyce nie da się precyzyjnie rozdzielić tych trzech obszarów. Nazwanie ich jest jednak ważne, gdyż pomaga nam zauważać różne sposoby działania Boga w nas oraz różne sfery naszej aktywności, w których możemy Go szukać i spotykać. Uświadamiając sobie te trzy kierunki-segmenty duchowego rozwoju, będziemy przybliżać się do Jezusa, skuteczniej czuwać nad naszym postępowaniem oraz bardziej zauważać potrzeby tych, którym powodzi się gorzej od nas.
Z tymi trzema segmentami pracy nad sobą, nad swoim rozwojem duchowym łączą się pewne pytania:
- Rozważając kierunek-segment w górę – możemy zapytać: Czy mogę w tym Wielkim Poście poświęcić więcej czasu na modlitwę lub częściej uczestniczyć we Mszy świętej? Jak mogę bardziej owocnie przeżyć rekolekcje wielkopostne? Jak mogę bardziej zabiegać o to, by być bliżej Boga i otwierać się na Jego miłość?
- Rozważając kierunek-segment do środka – możemy zapytać: Czy jestem gotów walczyć o swoje serce, o jego czystość, nie pozwalając na to, aby stare nawyki znowu doprowadziły mnie do grzechów? Czy będę starał się przebaczać innym, nie oddając się rozpamiętywaniu urazów i użalaniu się nad sobą?
- Rozważając kierunek-segment na zewnątrz – możemy zapytać: Czy mogę okazywać więcej miłości czy serdeczności ludziom, których mam wokół siebie? Czy jestem gotów ze wszystkich sił naśladować Jezusa, ofiarując innym życzliwość, wsparcie i zachętę?
Przeżywając Wielki Post, prośmy Pana, aby napełniał nas swoją miłością (kierunek w górę). Prośmy, by umacniał wszystko, co dobre w naszym życiu i dawał nam łaskę opierania się grzechowi (kierunek do środka). Prośmy Go wreszcie, aby otworzył nasze serca na rzecz potrzebujących, ubogich i pomógł nam upodobnić się do Niego, abyśmy mogli odpowiedzieć na ich wołanie (kierunek na zewnątrz).
[Opracowanie na podstawie: „Słowo Wśród Nas” 2018, nr 3, s. 5-6]